نگارخانه آتشزاد
وهم عجیبی به جانش می نشست، گلهای چادرش را با استکان انتظار آب می داد .
ساقه میداد خیال در دیوار محصور به تنهایی اش و ریشه می دواند امید در پهنه سرد شیشه های گریان.
باد در موهای چل گیسش می تازید و اسب خیالش را در خیابان به تماشا می نشست.
چارچوب را از بر کرده بود و لحظه لحظه ساعت را از عبور ابرهای عبوس در آغوش می کشید.
مقیم شده بود، به انتظار! به پنجره هایی رو به فردا.
قدمگاهش همین جا بود…
خورشید را ارزان می خرید و ماه را رایگان می فروخت و در آن زندگی اش غرق می شد.
پیشانی اش را از سادگی سرشار و گونه هایش را با سوز پشت شیشه سرخ میکرد. انگشتانش را به تقدیر شیشه می رساند و روی شیشه های لبریز از تصویر حضورش می نوشت: روجین منتظر کسی است!
کسی که گیسوان خیالش را ببافد و چشمان اتفاقش شود
بماند و در هجای فصل ببارد بر سینه هایش
تمام پیله های سکوتش شکفته خواهد شد
آواز رنگین کمان !! نامش را تکرار کند : روجین!
تا پروانه های خوشرنگ امید
تا سقوط و سکوت، هجرت بی پایانی خود را آغاز کنند!
روجین * مجموعه ای است حاصل تلاش سالهای 95 و 96 مصطفی ابراهیمی ( سروش )، که شامل ۱۳ تابلو رنگ روغن ، در دو سایز 120*80 و 90*90 می باشد که سعی شده نمایی از امید، انتظار و روزمرگی زنان معاصر را با الهام از تصاویری منتخب از عکاسان ایرانی و بین الملل به نمایش بگذارد. در این مجموعه سعی شده از المانهایی استفاده گردد که همگی با نام منتخب نمایشگاه همسو گردند .
پاییز ۱۳۹۶- تهران
( روجین ( نام دخترانه مازندرانی ، به معنی پنجره
