از متن کاتالوگ : توده‌.ها واحدِ پایه‌.ی تکثیر‌.شونده دارند. آجرها، به عنوان واحد‌.های کوچکِ کهن، در بازنمایی یک مکانِ موجود، توده‌.ای در انتظار درونِ ساختاری موقّت را تشکیل می‌.دهند (با اینکه توده خود کیفیّتی سیّار دارد، امّا در گذر از یک دستگاهِ بازنمایی، در یک یا چند برشِ بی‌.حرکت از یک جریان گرفتار شده است). در جایی دیگر، همین واحدهای کوچکِ آجر، دستمایه‌.ی نوعی آیینِ علامت‌.گذاری قلمرو می‌.شوند: مصالحِ ساختمانی بدوی، که در گذر از مکانی روی هم سوار می‌.کنیم تا مرزهای یک قلمروی مجازی را، بطور موقت، در یک چشم‌.انداز ترسیم کنیم؛ یا می‌.توانیم با انسان-اجتماع ها روبرو باشیم: واحدهای کوچکِ انسان در حرکتِ جمعی. در یک عملِ مداخله‌.جویانه، در عکس‌.های خبریِ توده‌.ی مردم، چهره‌.ها از زمینه‌.ی خود بریده شوند و بعد از تیره و خنثی شدن، در یک تجمّعِ جدید چون "سوراخ‌.های سیاهِ‌. سوژه شدن" بر "دیوارِ سفیدِ دلالت" بچسبند.
"استودیو ۵۱"، جهتِ انجامِ پروژه‌.های مشترکِ بهار صمدی و نوید سلاجقه، در سال ۱۳۹۴ فعالیتِ خود را آغاز کرد. پروژه‌.هایی که با تلاش بر بازیافتِ مواد صوتی-تصویریِ از قبل موجود و عبور دادنِ آنها از رسانه‌.های مختلف، خرده روایتها ویا "سرِهم بندی" هایی (اسمبلاژ) را، این بار در یک فضا - زمانِ آلترناتیو ارائه می‌.دهند.این رسانه ها گستره ای از تصاویر متحرک تا اجرا، چیدمان و نقاشی را در بر می گیرند.ماحصلِ این سرِهم بندی، تولید تجربه‌.ای لمسی- بصری - شنیداری با خلقِ روابطِ جدید میانِ محتوا و بیانِ مواد است. "استودیو ۵۱"، همچنین، زمینه‌.ای است برای تجربه‌.ی این دو هنرمند در کشف روش‌.های جدیدِ با هم کار کردن، و نگریستنِ در تغییرات ماهوی این همکاری از پروژه‌.ای به پروژه‌.ی دیگر.