در چهار دهه اخیر بسیاری از مفاهیم پیرامون شهرنشینی دستخوش تغییرات چشمگیر و ناخوشایندی شده است. مهمترین نکته در این دگردیسی کمرنگ شدن هویت در شهرسازی و به تبع آن فرهنگ زیستن در کلانشهرهاست.مدینه ی بی فضل و کمالی که در آن جملگی مضامین اجتماعی همچون حمل و نقل و اسباب آن، سکونت، معاشرت،محله، تفریح، مرگ، آموزش، تکدی گری، بزهکاری و ... معنای دیگری یافته اند. تغییرات  ناگهانی و سلیقه ای در بافت کلانشهرها، اقلیم های طبیعی و محلات و سکونتگاهها و معابر عدیده ای را مورد هجمه ی ویرانی قرار داده و یا محیط هایی نیمه ویرانه را در دل خود رها کرده است. محیط هایی که دیگر هویتی برای ابراز وجود در کلانشهرها ندارند ؛ بهمراه فضاهای عجیبی که به شکلی ناهمگون و قارچ گونه در این شهر به اصطلاح شبه مدرن متولد شده اند، سوژه ی این نمایشگاه می باشند. این تصاویر اسنادی هستند که در گذر زمان در پیله ی حذف و یا دگرسازی و تخریب هیولای کلانشهر با مدیریت ابرانسان ایرانی بلعیده و فراموش خواهند شد. این نمایشگاه تلاشیست گروهی با اجراهای تجربی و خلاقانه برای بازنمود وضعیت خطیر و نابسامان محیطی که در آن با نگاهی کنجکاوانه زندگی می کنیم.