به نام خدای هنرآفرین

در کارنامه ی هنر خوشنویسی،تنوع آثار و تفاوت نگرش هنرمندان منحصر به امروز نیست. چنانچه شکل و تصویری که نتیجه ی ترکیب حروف و کلمات بوده،حاصل کار برخی از هنرمندان این سرزمین است در اواخر قرن نهم. شاید پژوهشگر و محققی این تفاوت نگرش را،شیوه ی تفننی تلقی کند که در عرصه ی هنر خوشنویسی اتفاق افتاده اما صرفنظر از چنین دریافتی ، این نگرش متفاوت زمینه را برای تحولات بعدی فراهم کرده است و از جمله ، ریشه های نقاشیخط را نیز باید در ارتباط با همین تحولات تاریخی بررسی کرد.
بر این اساس ، آنچه به عنوان گرایشهای نوین و دستاورد معاصران در قلمرو هنر خوشنویسی می شناسیم ، از جهتی ریشه دار است و شایسته ی پژوهش . اما اگر خاستگاه امروزی این تحولات مورد نظر باشد باید از دهه ی سی و بطور ویژه دهه ی چهل نام ببریم که با آن فضای فرهنگی و هنری متمایز ، در این موضوع قابل استناد است. در این میان نقاشیخط از ابتدا تا امروز همواره از اقبال عمومی خوبی برخوردار بوده و تجربه های هنرمندان و ارائه دیدگاههای متفاوت بر گسترده ی پیشین به آن وسعت بخشیده است. بعلاوه فعالیت هنری بانوان در چهار دهه ی اخیر ، ثمربخش بوده است . مخصوصا پس از دهه ی پنجاه ، بانوان هنرمند پا به پای مردان به فعالیتهای هنری پرداخته اند و در فضای آکادمیک و دانشگاهی نیز سعی و سهمی در خور دارند و دستاوردهای آنان همواره قابل استناد و نقد و بررسی بوده است . این موقعیت ممتاز محصول فرایند تاریخی و اوضاع و احوال اجتماعی است که خوشبختانه آثار ارزشمند آن در آفاق فرهنگ و هنر این مرز و بوم کم نیست و کارنامه ی فرهنگی برخی از بانوان هنرمند پربار و درخشان و موجب افتخار است.

مهدی فلاح
بیست و دوم دیماه 1396