;
اینجانب همیشه به هنر، به ویژه هنر نقاشی علاقه زیادی داشته و از بیست و دو سال گذشته ،غیر مستمر به طراحی پرداخته ام. سه سال گذشته به طور جدی نزد اساتید محترم ؛خانم ساسانیان ،جناب آقای شجاعی و خانم صدیق به یادگیری نقاشی با مدیوم های مختلف پرداخته ام .
در دنیای هنر ، هرهنرمند با روش و دیدگاه متفاوتی به یک موضوع می پردازد و من در این نمایشگاه سعی دارم از دیدگاه بیولوژیک وهمچنین با استفاده از سمبل ها به موضوع "زن " بپردازم .
هر دختری با فرزندان آینده خود از مادر متولد می شود که سالها بعد، شاید بیست تا چهل سال اینده ، آنها را به دنیا می آورد . پس این موضوع خیلی مهم ، حساس و قابل توجه می باشد .؛فرزند ،مادر و مادرِ مادر .
همچنین تلاش من این بوده که سمبل های جدیدی هم به این زمینه اضافه نمایم ، مانند :سوزن سبز رنگ (طبق یک ضرب المثل ترکی ؛زنها مانند سوزن دوخت چادر عشایر هستند ،چه از چادر (خانواده) بیرون بروند با وارد شوند تکه ها را به هم وصل می کنند
هر زنی می تواند با توجه به نقش ریشه ای زنها در جامعه بشری به طور مثال با شروع کشاورزی و درک اهمیت خود به عنوان یک ستون محکم در خانواده؛به بررسی بیشتر ظرفیتهای خود بپردازد؛ تا آنها رابهتر درک کند و به طور مناسب و به فراخور شرایط خود و جامعه پرورش دهد ؛در نتیجه تابلوی "هستم "را مشاهده می فرمایید که این واژه در زبان کردی به معنی "بیدار شدم " نیز می باشد و فریاد خانمها در بسیاری از جوامع می باشد .
امیدوارم این نمایشگاه علاوه بر جلوه و گیرایی بصری؛ پیام خود را به وضوح به بینندگان برساند .