«رهاتر از بادی که در نقاشی می‌وزد»
گفتمان هنر معاصر با  بازی؛ چهره‌های گوناگون و متنوعتری یافته است. از اشکال کلاسیک تا بازی‌های متنوع رنگ و فرم روی بوم. موضوع اصلی این مجموعه، دیدگاه انسانی است که به جهان اطراف خود نگاه می‌کند، نگاهی که از پیش زمینه‌های فرمالیستی بیرون می‌آید، نگاهی که دخالت و دستکاری در طبیعت، در فضای شهری و حتی در فیپوراتیو را مجاز می‌شمارد. دیدگاهی که به هنرمند این حق را می‌دهد که حتی جهان پیرامون خود را بر مبنای دیدگاه خود و بر اساس چشمان هنرمندانه ببیند. ماهی‌هایی که از دریا به روی درخت‌های چنار حرکت می‌کنند. برای پیدایش یک اثر هنری خوب، آدمی باید بتواند از اعماق خاک سر برآورد و به آسمان برین عروج کند. اما وقتی بتواند با آرامش در میان آسمان و زمین فکر کند و قلموی خودر ا با فکر بروی بوم بچرخاند و به رقص درآورد موفق خواهد بود که سپیده یاری در این مجموعه که آن را "رهاتر از باد" نام نهاده به این مهم رسیده است. آثار ارائه شده در نمایشگاه رهاتر از باد" را باید فضامحور دانست که با تاکید بر عنصر فضای شهری و طبیعتی دیده و نادیده و شیوه نقاشی خاص هنرمند خلق شده است. آنچه در این نمایشگاه به چشم می‌آید تعلیقی است هوشمندانه که هنرمند با احساس و با هوشیاری آنها را در قالب نقاشی به قضاوت دیدگان مخاطبان خود گذاشته است.