ساخت یا ایجاد تصویر در مرحله نخست، عملی است که به واسطه استعمال فردی زبان تصویر توسط تصویرگر صورت می گیرد؛ این مرحله سرشار است از تجربه همراه با سواد بصری. تصویرگر سواد بصری خویش را در سازماندهی تجسمی فضای دیداری(کادر) به کار می بندد تا تجربه ذهنی خویش را عینیت بخشد؛ سوژه عینیت یافته یا ابژه دیداری در این مرحله وارد ارتباط اجتماعی(مخاطب) می شود تا از این رهگذر گفتمانی بر پایه رویکردهای حسی-ادراکی تصویرگر و مخاطب شکل گیرد. از این روی، نمایشگاه «بگرد، تا ببینی» محملی است برای به اشتراک گذاری تجربیات عینیت یافته تصویرگران بر بستری از رسانه جمعی قابل گزینش و پذیرش یا «نمایشگاه».