ایده این نمایشگاه ابتدا بر اساس طرح همکاری دو هنرمند به صورت انلاین در فضای مجازی، که به صورت همزمان در مقابل مخاطبین شروع به طراحی کردند، شکل گرفت. این دومین نمایشگاه بر اساس این ایده است. در این پروژه من از یک هنرمند ایرانی و یک هنرمند غیر ایرانی دعوت می کنم تا به صورت انلاین به طرح یک ایده مشترک برای نمایشگاه بپردازند و در انتخاب هر دو آنها سعی بر پیدا کردن خط های فکری نزدیک در آثارشان و دیگاه های مشترکشان گاه بر اساس فرم و رنگ و گاه بر اساس ایده و محتوا می کنم. این هنرمندان هیچ آشنایی قبلی با یکدیگر ندارند و از دو فرهنگ و زبان مختلف می باشند. مهم ترین چالش این پروژه برای هر دو هنرمند چگونگی همکاری با یکدیگر با تمام این تفاوت ها است. در این نمایشگاه هنرمند بلژیکی هلیده اوربرگ و هنرمند ایرانی معصومه مهتدی پس از ماه ها ارتباط از طریق اینترنت، پروژه ای با موضوع "تازدن" طراحی کردند. در کار هیلده تازدن با پارچه و الیاف، فضایی برای پذیرش ارتباطات ساختارمند است و در کار معصومه تازدن اوریگامی بازتاب دغدغه های زبانی هنرمند میباشد. این دو هنرمند هیچ آشنایی قبلی با آثار یکدیگر نداشته اند و تنها زبان مشترک آنها ایده تازدن است.
 

statement:

Hilde Overbergh makes paintings and painterly installations. Small daily actions such as folding/ unfolding/ stacking/ arranging things in space/ give structure to her observations and function as inspiration and work method. Starting from her interest in compositional strategies, her work explores the pictorial space, where the physicality of painting and the play with architectural elements, in all senses, become the subject of her work. She believes in the potential of the painting as an object, as process and experience. Provoking the unpredictable as part of this process, she combines a universe where paint mixtures are poured onto the canvas, where silkscreened and painted silhouettes are composed and where precisely fabricated special elements, connect all the parts with the space they are presented in. These constructed realities are often reminiscent of stage sets. In her work the artist searches for a new concept of our surroundings. Realising that space is only created by the capacity to remain open to new connections, Overbergh’s installations can be understood as gestures or suggestions to be discovered.

استیتمنت:

هیلده اووربرگ نقاشی و اینستالیشن های نقاشانه می سازد. فعالیت های روزمره کوچک همچون تا کردن، باز کردن، انبار کردن و چینش اشیا در فضا به مشاهدات او ساختار بخشیده و به عنوان منبع الهام و روش کاری برای او عمل می کنند. کار وی که با علاقه ی او به استراتژی های مرتبط به ترکیب بندی شکل گرفته است، به بررسی فضای تصویری می پردازد، مکانی که در آن بعد جسمانی نقاشی و بازی با المان های معماری، در همه ی حوزه ها موضوع کار او می شود. او به پتانسیل نقاشی به عنوان یک ابژه، روند و تجربه معتقد است. با به کارگیری فرآیندهای غیر قابل پیش بینی و بداهه، او به آمیزش جهانی می پردازد که در آن ترکیب های رنگی به روی بوم ریخته می شوند، سیلووت های سیلک اسکرین و نقاشی شده ساخته می شوند و المان های فضایی که با ظرافت شکل گرفته اند تمامی اشیا و بستر فضایی آن ها را به هم مرتبط می سازند. این واقعیت های ساخته شده معمولا یادآور چینش صحنه یک سالن نمایش می باشند. در آثار او هنرمند در جست و جوی مفهوم تازه ای در محیط خود بوده و در می یابد که فضا تنها با پتانسیل گشوده بودن و پذیرا بودن از ارتباطات جدید خلق می شود. اینستالیشن های اووربرگ می توانند به عنوان اشارات و پیشنهاداتی برای کشف فهمیده شوند.