آنچه در این پروژه به عنوان بازیگر ، نقش اصلی را در ترکیب ایفا می کند، رنگ است.
چنانچه در آموزه ها و تجربه های چند سال اخیر در "مبحث رنگ شناسی" دنبال می شود
نشان داد که "رنگ ها در فضای تجسمی قابلیت و شخصیتی دارند که الزامآ در حیطه شکل های تصویری و قراردادی درک نمی شوند. بلکه زمانی که رنگ ها با کم ترین وابستگی به شکل های تصویری، تجربه واحساس می شوند و معنای مجردی را متجلی می کنند."(دکتر علوی نژاد- کارگاه رنگ شناسی)
ازاین رو ازآثار پیش رو دریافت کردم ،رنگ به عنوان یک عنصر بنیادی در فضای تجسمی قابلیت های ویژه ای دارد که مخصوص به رنگین بودن رنگ ، میزان درجه تیرگی و روشنی و وسعت رنگی است که در ترکیب جلوه های  متنوع و جمله بندی های تجسمی بسیار متفاوتی شکل می دهد، بدون آنکه تجربه کننده را درگیر و محدود به شکل های تصویری گرداند. در این میان ابتدا طبیعت بهترین موضوع مطالعه قرار گرفت که آثار آن درنمایشگاه پیشین در نگارخانه صفوی به نمایش درآمد و اکنون مطالعه انرا در پرتره ها نیز قابل رویت است.و به عنوان یک مرجع متنوع ، جمله بندی ها رو در اختیار قرار داد. البته در پرتره ها تفاوت شخصیتی که در افراد جامعه هم مشاهده میشود با نوع برخورد با هر اثر مورد توجه قرار گرفته است.