تعیین طول و عرض جغرافیایی و ارتفاع از سطح دریا 
35.44’37.6° N, 51.23’59.6° E 
آیلار شهبازی 
افتتاحیه 21 اردیبهشت ماه 1397
اختتامیه 18 خردادماه 1397

آیلار شهبازی با بهره جستن از توانائی خود در اجرای نقاشی هایی در اندازه های بزرگ، طول و عرض جغرافیائی و ارتفاع از سطح دریا را، تعیین می کند تا با دقت موجودیت و زندگی خود در شهر تهران را تبیین کند. خودنگاره های او در محیط ها و فضاهای آشنا شکل می گیرند تا توضیح و شرحی از زندگی او در شهری که میلیونها انسان را در خود جای داده، باشند. پیچیدگی زندگی در مراکز بزرگ شهری و اضطراب و دلمشغولی های هنرمند اجزای غیر قابل انفکاک این نقاشی ها و طراحی ها هستند. خطوط، هویت هنرمند را در قالبی روایت گونه انتقال می دهند و پرسش دیرینه "ما که هستیم" در مرکز این نقاشی ها قرار می گیرند.
در چیدمانی از ساختمانهای بسیار آشنای شهر تهران، هنرمند وابستگی و دغدغه های شخصی خود در قبال شهری که همه در آن واحد به آن علاقمند و در عین حال از آن بیزار هستند، را به نمایش می گذارد. هنرمند در روز خاصی تصمیم می گیرد که آنچه در تهران را دوست داشته و نداشته به تصویر کشد و نتیجه میزانسنی هست که عموم را دعوت به یادآوری خاطراتشان می کند. با خطوطی که ساده شده اند، و شبیه به طراحی های معماران هستند، هنرمند فضائی را پدید می آورد که  در ان هر روایت تصویری می تواند شکل بگیرد. در این نقل داستان(استوری بورد) همه چیز امکان پذیر هست و هر قصه ای در پهنه آن میتواند شکل بگیرد؛ مثل صفحه های پاپ آپ کتاب که به بیننده اجازه میدهد در میان فرمهایش پرسه بزند. هنرمند با تغییر دادن منظره شهر و معماری درهم آمیخته و سرهم بندی شده اش، چیدمانی جدید به وجود می آورد که به جهت اندازه قابل دسترس تر و صمیمی تر است.
آیلار شهباری روایت خود را در قالب بوم ها و "تکه های بریده شده از شهر" به نمایش می گذارد. رویکرد و تعامل او با شهر گفتمانی خاص و شیوه ای جذاب برای کنار آمدن با شهری پر هرج و مرج و بد منظره است که در عین حال "خانه" است.