این جهان بازیافته
این نمایشگاه ، حاصل هفت سال کوشش پیگیر بهار مجابی در نقاشی و تندیسگری است. 
" طبیعت بیجان " اولین انگیزه باز نمایی زندگی ایرانی است که در آن ها لذت نقاشی کردن صرف ثبت اشیا ی خاطره انگیز شده است.دوره بعدی مجموعه "دست ها " ست که تاکید بر انگشتان آفرینشکار هنرمندان معاصر ، کوشش زیستاری آنها را در آفریدن جهان معنوی شان بازتاب می دهد.انگشتان موسیقیدانانی چون جلیل شهناز و چکنواریان و ادیبانی چون دولت آبادی و نقاشانی چون حسین مجابی ، ارتباط حسی هماهنگ بین تنانگی و کارکرد ذهن خلاق را یادآور می شود.  دوره ی دیگر کار هنرمند ، خاطره های ثبت شده از سفر قشم است، نشانگر اینکه حادثه گذرا در هنر بدل به اثر ماندگار می شود . دوره نهایی کار نقاش از اهتمام او در باز آفرینی زیست جهان ما حکایت میکند که زندگی ،کار ، عشق و رنج را در تجلیات گوناگونش ،پیش چشم می آورد.
در تندیسگری او به مفاهیم خاصی چون "انار" نماد زندگی ، "وطن" آدمی در عرصه ی مادیت هستی پرداخته و با کاهشگری خطوط و حجم ها به تجسم انتزاعی نمودها  نزدیک شده است.
جواد مجابی 9/2/97

This regained life
The painting and sculpture exhibition showcased here today is the outcome of seven years relentless pursuit of art by Bahar Mojabi. The “Still lives” are the first motives reflecting a particularly Persian life wherein the mere desire to paint is devoted to remembrance of the nostalgic objects. The next period focuses on “Hands” where the emphasis is on the creative fingers of contemporary artists thus echoing their lives endeavors in creating their introspective world. The fingers of musicians such as Jalil Shahnaz and Cheknavarian, of men of literature like Doulatabadi or painters like Hossein Mojabi ,alludes to the sensual link between corporeality and the function of the creative mind. The next period of the artist’s work is recorded memories of a “Gheshm Journey”, an indication that a transient event in an artist’s life could very well transform into an enduring work. The latest period of the painter’s work relates her efforts to recreate our “Social Life” where life, work, love and pain are shown in an entire spectrum. The sculptures deals with certain concepts such as “pomegranate” – symbol of life – or “human form” in its material existence and the reduction of lines and volume in sculpting have propelled her work into a concrete representation of an actual world.
Javad Mojabi, Tehran
97/2/9
Translated by Popak Mojabi