فلش بک -بازگوئی داستان
نمایشگاه گروهی به انتخاب مینا فشنگچی

محمد اسکندری- ناصر بخشی- عسل پیروانی- نسیم داوری- فاخته شمسیان
هادی علیجانی- مقداد لرپور- نوگل مظلومی- رقیه نجدی – اله یار نجفی

افتتاحیه در پروژه های آران 1 تیرماه 1397
اختتامیه 18 تیرماه 1397

خاطرات چه در جایگاه فردی و چه جمعی نقش بسیار مهمی در تغذیه ذهن هنرمند دارند.خاطرات تجربه زیسته هنرمند هستند با تاثیری مستقیم بر ذهن و جان او. پس شاید بتوان گفت که آنچه هنر را از زندگی متمایز می کند، جاودانگی هنر و زوال پذیری زندگی است.در دهه های اخیر بیش از پیش با هنرمندانی روبرو هستیم که مشخصا منبع الهامشان خاطراتشان است. تکه ها و بریده هائی از زندگی روزمره، از خوابها و رویاها و امیال. در این میان خاطرات سانسور شده، افشاگری و عیان کردن و به تصویر کشدن آنچه در زندگی شخصی هنرمند اتفاق افتاده را بارها و بارها در آثار هنری معاصر دیده ایم.
ذات خاطره نسبت محکمی با زمان دارد. هانری برگسون که از مهمترین نظریه پردازان در خصوص زمان است، می گوید: زمان راستین زمان دلتنگی ها و افسردگی های ما، زمان دریغ و دریغا گویی ها و ناشکیبایی های ما و زمان امیدواری ها و آرزومندی ها ی ماست. آن زمان آنگاهی است که ما وقتی به عبارتی یا نوایی گوش فرا میدهیم،به آن دست می یابیم.
این نمایشگاه بهانه ایست برای بیان خاطرات فراموش شده و نشده.بازگوئی  داستانی از گذشته هنرمند که آنقدر در ذهن او اثر گذار بوده که به اثر یا بخشی از اثر هنری تبدیل شده. شاید خاطره ای خوش در کودکی و یا عشقی نافرجام در نوجوانی و یا شاید فلش بکی از خاطره ای جمعی و  اجتماعی که به هر شکلی و دلیلی در ذهن هنرمند ماندگار شده است.
مینا فشنگچی