عروسک های زنده
مجموعه عروسکهای زنده که از نوشتن دیالوگ های روزمره اشخاص و مرحله طرح و ایده و اولین اجرا در فضای تجسمی (نقاشی) راهی چند ساله را پیموده گویای این مطلب است که انتخابات وتصمیمات هر فرد تحت تاثیر مستقیم وغیر مستقیم رسانه هاست ، و همه چیز(چه خوب،چه بد) برای آدمی یک خبر است تا یک حادثه.
همچنین فرد از بودن در محیطی شادو روابط صمیمانه لذت کافی را نمی برد ودرک کامل از یک رویداد واتفاق ناگوار و محزون کننده را ندارد و تنها ثبت آنها در چهار چوب مستطیلی شکل و ال سی دی وار عدسی چشمانش قابل توجه و مهم است.
نیاز بشر امروزی به انواع رسانه ها و هم دسترسی به حجم اطلا عات در مدت زمان کوتاه از عقل و درایت او کاسته و هر کس به طریقی خواهان دیده شدن است. گویی کالبد آدمی در فضای تجسمی و دنیای مجازی پوسته انداخته و آنچه قرن ها خود را در آن حبس می دیده فرصتی یافته تا به یکباره بعد دیگر خویش را تخلیه کند.
این رویه آدمی را در زندگی سرامیکی(مدرن) به سان مانکنی متحرک در آورده که نسبت به مسایل و ارتباطات مستقیم در محیط پیرامون خود سرد،بی روح و سردرگم کرده است.