روح زندگی در پیچ و خم های این شهر جریان دارد; پیچ و خم های معمارانه ای که مردمانی سرخوش بر مناره ها، دیوارها، نرده ها و گنبدهای آن در حال اتصال به جهانی دیگرند... جهان آرامش و جهان سکون در عین غوغا... این جهان رؤیاگونه ترسیمی از زنانگی هایی است که در نطفه خفه شدند و مدت ها دست و پا زدند تا متولد شده رخ بنمایند و جاری شوند بر سر و روی کاشی به کاشی و رج به رجِ آن.. جهان فراواقعی رخنه کرده در اذهان همان مردمان.. جهان مردمان جاودانه و سرخوشی که خودشان را از شدت آرامش و سرخوشی خفه می کنند.