فضا و زمان همه چیز را در بر گرفته اند. نگارنده مکانی را برگزیده  و بی آنکه دخالتی حز در انتخاب کادر داشته باشد،ایستاده است به تماشای هرآنچه قرار است روایت شود. فضا و زمان داستان را آغاز کرده اند و روایت می کنند آنچه را که به آن مشغول هستند
« با ثبتِ پی در پیِ دقایقِ برجسته ی یک حکایت  با وجود وقفه های بین آنها،طولی از زمان را در فرصتی ابدی پیش روی داریم.چرا که کنش عکاسی هر جزء آن لحظه را برای همیشه در عکس محبوس ساخته است. وقفه ها در حکمِ  پاره های به ثبت نرسیده ای خود به خود در ذهن بیننده ی آشنا با عکس تجسم می یابند. »