هر روز زندگی ما به قصه ای می گذرد . آدم ها در رفت آمدند و قصه های خود را به دوش می کشند .
گذر بی امان روزها گاه فرصت ثبت را می گیرد . در این بین هستند کسانی که ، دردل لحظه ها ،رویاهای 
خود را می کارند تا فاصله ی میان فراز و نشیب ها پر شود . زنان قصه گویان روزهای تاریک و روشن اند .
`دهان باز می کنند تا قصه ها و رویاها در جهان اطرافشان به جریان افتد . رویاهای کالی که شاخ و برگ می گیرند ، رشد میکنند و بارور می شوند .
دغدغه های هر روزه دنیای پر هیاهو ، بهانه ای می شود برای به تصویر در آوردن هر آنچه که بوده و هر
آنچه که می خواهد باشد . نقش ها دلیل حضور اند و میل به ادامه مسیر دارند ، زندگی در جریان ، و این
روایت بی پایان است .
نگار هنر پیشه