«و در حقیقت، ادراک آن است که مُدرِک، صورت مُدرَک را به خویشتن پذیرد»
شیخ شهاب‌الدین سهروردی

سلف‌پرتره یا خودنگاره هنرمند، شرح خود است در بسط آنچه هست، آنچه می‌نماید و آنچه می‌خواهد بنماید. شرح آدمی از آنچه که هست شاید و باید که از آنچه می‌نماید ساده‌تر باشد اما شخص را دچار به صعوبت و دشواری می‌کند. چرا که شرح واقعیت خود، بی‌شناخت و بی‌ادراکِ بی‌واسطه از خویشتن، ناممکن است و غریب. خودبیانگری در تصویر، چون نوشتن و تبیین خود است در شرح پیکره و احوالات و افکار و آمال خود. نگرش و دریافت هنرمند است از خویشتن و جهان خویشتن. نقبی است به خود و بازنمایی درونی خود در آیینه نگاه خود به هستن و بودن و نمایاندن خویشتن که بدون ادراک، ارجاعی است نه به خویش و درون خویش، بلکه نمایاندن دیگری است در ذهن خویشتن.

شهرام احمدزاده ترکمانی