جهانی که دیوانه شده، جنگ، تنازع، سرگشتگی انسان ها، فرار و مهاجرت و خشونتی که ما را احاطه کرده و به نوعی جهان را نازا و سترون کرده  دغدغهٔ من بوده، تمامی اینها و چرایی آن مرا آزار میدهد:
در جریان تحقیقات خودم در مورد اسطوره ها به مجسمه های باروری برخوردم، الهه های کوچکی که نماد زایش و زندگی بودند و توانستم با الهام و تاثیر از آنها به دغدغه خودم پاسخ بدهم حجم کوزه مانند  مجسمه ها نمادی است از زمین بارور و در برگیرنده رنگ و بافت آنها برگرفته از خاک و سنگ و زمین زاینده ست سعی کردم که پیکر ها ساده و بی تکلف  باشند ،‌چرا که حس میکنم از سادگی زندگی دور شده ایم و در محاصره تکنولوژی روح و روانمان فرسوده شده به این شکل از دیدگاه خودم به عنوان انسان امروزی به اسطورهٔ زن و زمین نگاه کردم.

فرزانه فزرانه  بهمن 1397