بدن انسان همیشه برایم جذاب بوده. کنکاش و نگاه به بدن، در درجه اول از دید انسانی و سپس پس از رویارویی با بیماری مهلک در خانواده ام برایم شدت پیدا کرد. در مجموعه پیشین بیماری، نابودی و مرگ و زوال فیزیکی بدن دغدغه اصلی من بود؛ بدنی که بر اثر مریضی دفرمه می شد، آماس می کرد، تحلیل می رفت و فاسد می شد.
در سالهای اخیر علاقه به کمیک­بوک­ها پیدا کردم و متعاقبا مقوله­ی بدن قهرمان و ابرقهرمان مورد مداقه­ام قرار گرفت. بدنی عضله­ای و به تعبیری بی­نقص که به نظر می­آید به نوعی عنصر لازم قهرمانی است. این برای من نقطه مقابل کارهایم بود؛ رنگ­های درخشان و فیگورهای کامل و بی­نقص در برابر اندام­های دفرمه و فضای سیاه و سفید کارهای من. به مرور این قهرمانان در تقابل با گروهی قرار گرفتند که برای رسیدن به همان زیبایی­شناسی آنقدر بدنشان را دستکاری می­کنند که کاملا از شکل معمول آن خارج می­شود. در مجموعه­ی حاضر توجهم معطوف این بدن­ها شده که برای تبدیل شدن  به بدن قهرمانانی که از طریق رسانه به نوعی کامل و بی­نقص و زیبا عرضه می­شوند، دفرمه شده­اند. تلاش من بررسی این بدن­ها است که به طریقی وسواس­گونه دستکاری و تبدیل به پارودی­ از تصویر بدن قهرمان شده­اند.
نوگل مظلومی