درباره موزه گرافیک ایران
موزه‌ی گرافیک ایران به واسطه‌ی جهان گرافیک، بستری ارزشمند و پویا به روی مخاطبین خود می‌گشاید. موزه‌ی گرافیک ایران به همت انجمن صنفی طراحان گرافیک و حمایت سازمان زیباسازی شهرداری تهران به منظور حفظ، پژوهش و نمایش میراث طراحی گرافیک در عمارت تاریخی ارباب هرمز تاسیس شده است. مجموعه‌های موزه، شامل آثاری از پیشگامان گرافیک مدرن تا طراحان هم-عصر است. تاریخ بنای موزه، به سال‌های پایانی دوره قاجار می‌رسد، اما در هستی تازه‌اش، پیکر و بستر فعالیت موزه‌ی گرافیک شده است. کمیته‌ی موزه‌ی انجمن صنفی طراحان گرافیک ایران با هدف گردآوری، حفظ و نمایش آن‌چه به عنوان تاریخ گرافیک ایران شناخته می‌شود در اردیبهشت ۱۳۷۹ آغاز به کار کرد. از همان ابتدا این کمیته کوشید با گردآوری آثار متنوع پیشگامان و همچنین ابزار و لوازم مرتبط، مجموعه‌ای ارزشمند از میراث طراحی گرافیک ایران جمع آوری کند. در این بین، اهدای برخی مجموعه‌ها و آثار منحصر بفرد استادان بر ارزش مجموعه افزوده است.
رسالت موزه
موزه‌ی گرافیک ایران با گردآوری مجموعه‌ها، برگزاری نمایشگاه‌ها، تفسیر آثار و فعالیت‌های آموزشی، منزلت و ارزش طراحی گرافیک را در وجوه گوناگون زندگی مردم آشکار ساخته و زمینه‌ای مستعد برای اندیشیدن و طرح افکنی آینده طراحی گرافیک ایران فراهم می-آورد.
چشم انداز موزه موزه گرافیک ایران بر آن است در حوزه‌ی تاریخ گرافیک ایران و همچنین تحولات معاصر طراحی گرافیک با مخاطبین ارتباط برقرار کند و به موزه‌ای معتبر در سطح ملی و بین‌المللی تبدیل شود. اهداف اصلی موزه – ایجاد بستری برای فعالیت‌های آموزشی، تعامل تجارب و گفتگو درباره‌ی طراحی گرافیک – ایجاد مرجعی معتبر برای تحقیق و مطالعه‌ی میراث طراحی گرافیک ایران – ارتقا سطح آگاهی عمومی درباره‌ی طراحی گرافیک – گسترش پیوندهای ملی، منطقه‌ای و جهانی از درگاه طراحی گرافیک
عمارت ارباب هرمز
بنابر شواهد تاریخی عمارت مجید آباد یا ارباب هرمز، بنایی متعلق به اواخر دورهی قاجاریه بوده، که در قریهای به همین نام قرار داشته است. نخستین مالک این اراضی که به روشنی در اسناد تاریخی از او نام برده شده، حاج محمد خان ابری (بسطامی) معروف با حاجبالدوله است. پس از وی اراضی، به فرزندش محمد حسین خان مشیر خلوت رسید و در زمان مظفرالدین شاه این اراضی در تصرف میرزا نصرالله ناصرالسلطنه بود. بعد از استیلای مشروطه خواهان بر تهران، مالکیت اراضی به لطفعلی امیر مفخم فرزند امام قلی خان بختیاری منتقل شده و پس از او به فرزندش ابواقاسم خان بختیار می‌رسد.
هرمز آرش معروف به ارباب هرمز از زرتشتیان محلهی خیرآباد یزد، پس از بازگشت از هندوستان، با حاصل کار و تلاش خود در سال ۱۳۲۷ خورشیدی تهرانپارس فعلی را که حدود ۳۶ میلیون متر مربع مشتمل بر سه قریهی مجید آباد، مهدی آباد و حسین آباد بود از همسر بیوهی ابوالقاسم خان بختیار خریداری می‌کند. عمارت فعلی ارباب هرمز بخشی از اراضی خریداری شده است که در ابتدا در باغی به نام «باغ اناری» به وسعت یک میلیون متر مربع بنا شده بود، که در حال حاضر ۴۲۰۰۰ مترمربع از باغ باقی مانده است.
عمارت ارباب هرمز با مساحت تقریبی ۹۰۰ مترمربع در دو طبقه، به همرا زیرزمینی کوچک در ابتدا ساخته شده است. شاکلهی بنای موجود، با شکل اولیه آن بسیار تفاوت داشته است. بر اساس شواهد می‌دانی و گمانه زنیهای مرمت ساختمان، بنای اولیه منطبق با الگوی کوشکهای ایرانی و با ابعادی کوچک‌تر بوده است. در دورهی بعد، به شکل کوشک تابستانی با فضای باز، بازسازی شده و در نهایت با حضور ارباب هرمز، بنا از جبههی شرقی و غربی توسعه می‌یابد.
این بنا در سال ۱۳۸۴ به شمارهی ۱۴۶۱۰ در فهرست آثار ملی به ثبت رسید.
