ریچل گاسلینز، مدیر ساختمان صنایع آرت+ متعلق به مؤسسه اسمیتسونین واشنگتن، می‌گوید: «این آخرین فضای دست‌نخورده در مرکز خرید ملی است، جایی که ما به‌عنوان یک کشور تصمیم می‌گیریم داستان‌هایی که برای ما مهم است را تعریف کنیم». این فضا برای اولین‌بار در این دهه پس از یک بازسازی کلی به صورت دائمی بازگشایی می شود. «آینده» بخشی از برنامه‌های جشن ۱۷۵ سالگی مؤسسه اسمیتسونین و بخشی از تلاش طولانی‌مدت برای استفاده‌ی دائمی از این فضاست.
در سال جدید میلادی در این نمایش آثار اینستالیشن از هنرمند استرالیایی، تگا برین، مزرعه‌ی هوش مصنوعی تولید‌شده توسط صنایع هایپرجیانت و یک صدای مجازی بدون جنسیت به نام «کیو» که با تلاش چند شرکت حوزه‌ی فناوری خلق شده است، به نمایش در می‌آیند.
همانطور که کیوریتور ارشد این نمایش، گلن آدامسون، اظهار می‌کند آن چیزی که این آثار گوناگون را به یک‌دیگر مرتبط می‌کند نگرش باز و چندگانهای است که در طراحی فضای حساس و در‌عین‌حال خوش‌بینانه‌ی دیوید راکول و شرکتش راکول گروپ دیده می‌شود. رویکرد بصری منسجمی که در طراحی تلفیق می‌شود، مجموعه‌ای صمیمی برای تعامل دیدارکنندگان به وجود آورده است که در سالن‌ها و در چهار بخش آن؛ آینده‌ی گذشته، آیندهای که جواب می‌دهد، آیندهای متحد، آیندهای که انگیزه ایجاد می‌کند، ارائه می‌شود.
راکوِل با استفاده از علاقه‌ی خود به تئاتر با فضا و زمان بازی می‌کند: «این از دیدگاه همیشگی من می‌آید که همیشه چیزهایی که جاودانه هستند مقابل چیزهایی که موقت هستند قرار می‌گیرد. رابطه‌ی معکوس بین آن اتفاقاتی که ممکن است یک ساعت طول بکشد اما در طول زندگی همیشه همراه شما بماند».
آدامسون به این نکته اشاره می کند که در طول تاریخ چندین کودک از موزه ملی هوافضای اسمیتسونین دیدار کرده‌اند و ۳۰ سال بعد برخی از آن‌ها با انگیزه‌ای که در کودکی به آن‌ها الهام شد، فضانورد شده‌اند. او می‌گوید «آینده را کودکان امروز تعیین می‌کنند». نمایش «آینده» تا ۳۱ تیر ۱۴۰۱ برقرار است.
منبع: Wallpaper
