نمایش تاریخی «انقلاب (Revolusi)، اندونزی مستقل» که قرار است در ماه فوریه افتتاح شود در اهداف خود متذکر شده است که نگاهی همه‌جانبه به مبارزه‌ی اندونزی برای کسب استقلال از امپراتوری استعماری هلند را ارائه می‌دهد. یکی از جزئیات این نمایش که جنجال‌آفرین شده است اجتناب از عدم‌استفاده‌ی یک اصطلاح است که یکی از مورخان در مقاله‌ی اخیر خود آن را نژادپرستانه خوانده است.
اصطلاح «برسیاپ» به دوره‌ی کوتاهی از سال ۱۹۴۵ تا سال ۱۹۴۶ اطلاق می‌شود، زمانی که سوکارنو و محمد هاتا، اولین رئیس جمهور و معاون رئیس جمهور اندونزی، استقلال خود را از حکومت ژاپن اعلام کردند. هلند در آن زمان در پی فتح مجدد اندونزی بود و تا سال ۱۹۴۹ که استقلال اندونزی رسمیت یافت به این تلاش ادامه داد.
در طول دوره‌ی موسوم به «برسیاپ»، اندونزیایی‌ها علیه سفیدپوستان اوراسیا، چینی‌ها و بومیان مولوکسی دست به خشونت زدند. در مقاله‌ای که توسط نشریه‌ی هلندی NRC منتشر شد، بانی تریانا، مورخ ساکن جاکارتا که یکی از متصدیان کتاب «انقلاب» است، نوشت: ادامه‌ی استفاده از اصطلاح «برسیاپ» تهدیدی در تحریف روایات پیرامون استقلال و انقلاب اندونزی است. تریانا در مقاله‌ی خود توضیح داد: «اگر اصطلاح برسیاپ را به‌طورکلی برای خشونت علیه هلندی‌ها در طول انقلاب به کار ببریم، مفهومی نژادپرستانه به خود می‌گیرد. بالاخص واژه‌ی برسیاپ که همیشه برای اندونزیایی‌های بدوی و غیرمتمدن به‌عنوان عاملان خشونت به کار می‌رود که عاری از نفرت نژادی نیست. ریشه‌ی مشکل در بی‌عدالتی‌هایی بود که استعمار ایجاد کرد. استعمار ساختار جامعه را نژادپرستانه طبقه‌بندی کرد. در جایگاهی که استعمارگر مستعمره را در بر می‌گیرد».
تریانا در مقاله‌ی خود نوشت که تیم کیوریتورها تصمیم دارند از این اصطلاح رایج که به دوره‌ی خشونت انقلاب در اندونزی اشاره دارد، استفاده نکنند.
پس از انتشار مقاله تریانا، هانس مول، رئیس فدراسیون هند هلندی، علیه آن صحبت کرد و موزه‌ی ملی هلند را به سانسور و حذف تاریخ خشونت اندونزیایی‌ها علیه هلندی‌ها متهم کرد. در طی مصاحبه‌ی NRC با کیوریتور این موزه، استیونر، او درباره‌ی این جنجال صحبت کرد و اظهار داشت که این کلمه در نمایش دست‌نخورده باقی می‌ماند. به گفته‌ی و و همکارانش مقاله‌ی تریانا «نظر شخصی» او را منعکس می‌کند و قبل از انتشار توسط بخش ارتباطات موزه بررسی نشده است.
یکی از مسئولان موزه گفت: «ما این اصطلاح را توضیح می‌دهیم، تفسیر می‌کنیم و آن را در بافت تاریخی تمام خشونت‌های آن زمان قرار می‌دهیم. در بخش نظری، تریانا نشان می‌دهد که خودش ترجیح می‌دهد از این اصطلاح استفاده نکند».
منبع: ARTnews
تنظیم خبر: الهه رمضانی مقدم
