نقاشی بزرگ دیوید هاکنی که در ۳۰ سال گذشته دیده نشده بود، در گالری هنری انتاریو نمایش داده شد.
نقاشی ۲۴ فوتی هاکنی در نمایش «من اینجا هستم: فیلم‌های خانگی و شاهکارهای روزمره» در گالری هنری انتاریو تا ۲۳ مرداد ۱۴۰۱ به نمایش گذاشته می‌شود. در آخرین بلک‌باستر* این گالری با الهام از آرشیودار فیلم ریک پرلینگر و کیوریتینگ جیم شیدن و الکسا گریست، نقاشی عظیم دیوید هاکنی با عنوان «بلوار سانتا مونیکا» (۸۰-۱۹۷۸) ارائه شده است. این اثر حدود ۳۰ سال است که در بنیاد هاکنی نگهداری می‌شود و هرگز در آمریکای شمالی دیده نشده است. این اثر تنها یک‌بار در سال ۱۹۹۴ در ژاپن به‌صورت عمومی نمایش داده شد.
یکی از سخنگویان بنیاد هاکنی اظهار کرد که این یکی از بزرگترین آثار او روی یک بوم یک‌پارچه است و یک چشم‌انداز را به تصویر می‌کشد. او گفت: «تقریبا این اثر متاثر از رانندگی در خیابان است. یا همانطور که هاکنی می‌گوید «معماری برای این خلق شده است که زمانی که به سرعت حرکت می‌کنید آن را ببینید.»
این اثر که مدت‌هاست در یک محفظه نگهداری می‌شده است، شادابی و زنده بودن خود را همچنان بازتاب می‌دهد. هاکنی در آن زمان از نوع جدیدی از رنگ اکریلیک استفاده می‌کرد.
در این نمایش علاوه بر ارائه‌ی این اثر چشمگیر از هاکنی، ویدئوکلاژی از آرتور جافا با عنوان «عشق پیام است، پیام مرگ»، فیلم «غار رویاهای فراموش شده» از ورنر هرتزوگ، نقاشی‌هایی از یان استین و پیتر بروگل، ۱۲ بوم نقاشی و طراحی از ژان میشل باسکیا و آثار دیگری از هنرمندان معاصر ارائه شده است.
* بلک‌باستر: به نمایش‌های بزرگی در موزه‌ها و گالری‌ها اطلاق می‌شود که سیل عظیمی از بازدیدکنندگان به استقبال آن می‌روند و مورد توجه عموم قرار می‌گیرد.
تنظیم خبر: الهه رمضانی مقدم
منبع: The Art Newspaper
