باستان‌شناسان با استفاده از جادوی تصویربرداری سه‌بعدی، بزرگ‌ترین غارنگاره‌های آمریکای شمالی را کشف کردند. 

در غارهای زیرزمینی تاریک آلاباما که با نام «غارهای بی‌نام نوزدهم» شناخته می‌شود، هنرمندان بومی آمریکای شمالی، نقاشی‌هایی از انسان و حیوانات بر روی دیوارها و سقف خلق کرده‌اند. 

این نقاشی‌ها که به گلیف معروف هستند، برای نخستین‌بار در اواخر دهه ۱۹۹۰ مورد مطالعه قرار گرفتند. اکنون به لطف فناورهای فتوگرامتری سه‌بعدی، پژوهشگران توانسته‌اند گلیف‌هایی را شناسایی کنند که به آنچنان کم‌رنگ یا بزرگ بودند که توسط چشم انسان در محدوده‌ی تاریک و تنگ غارها دیده نمی‌شدند. 

این گلیف‌ها بیش از یک هزار سال پیش کشیده شده‌اند و پژوهشگران بر این باورند که بزرگ ترین غارنگاره‌های آمریکای شمالی هستند. در میان آن‌ها چهره‌های انسان که لباس تشریفاتی بر تن دارند قابل تشخیص است و تصویر یک مار زنگی که طول آن به بیش از ۱۰ فوت می‌رسد. دیگر حیوانات نقش‌بسته در این غارنگاره‌ها پرندگان و حشرات هستند. 

هنرمندان این غارنگاره‌ها، با نور مشعل کار می‌کردند و احتمالا به دلیل ارتفاع کم سقف، مجبور بودند به‌صورت خمیده نقاشی بکشند. مکان دقیق غار، گنجینه‌ای واقعی از هنر بومیان آمریکا با مساحت ۴۳۰۰ فوت مربع است که برای حفاظت در برابر آسیب و غارت مخفی نگه داشته شده است. 

تصاویر جدید با استفاده از فتوگرامتری، در دو ماه متوالی توسط پژوهشگران ثبت شده است. آن‌ها از یک مدل دیجیتالی بسیار دقیق و قابل ویرایش استفاده کردند که مطالعه‌ی آثار هنری را برای پژوهشگران تسهیل کرده است. 

پژوهشگران می‌گویند که ما فقط می‌توانیم معنای آثار هنری را حدس بزنیم، به‌نظر می‌رسد ممکن است ارواح دنیای درگذشتگان را به‌ تصویر بکشد که قدمت آن‌ها به دوره‌ی جنگل‌های میانه می‌رسد. 

این کشف این فرضیه‌ی دیرینه‌ را که هنر غار در مقیاس بزرگ فقط در جنوب غربی آمریکا وجود داشته است را به چالش می‌کشد. 

ویدئویی از جزئیات این پژوهش را می‌توانید در این لینک تماشا کنید. 

تنظیم خبر: الهه رمضانی مقدم

منبع: artnet