پائولا رگو، هنرمند فمینیستی که در بسیاری از آثار خود به تابوهای تحمیل‌شده‌ی اجتماعی به زنان پرداخته است، در سن ۸۷ سالگی درگذشت.
گالری ویکتوریا میرو لندن که نماینده این هنرمند پرتغالی است، در روز چهارشنبه بیانیه‌ای منتشر و این خبر را تایید کرد.
رگو در فعالیت حرفه‌ای خود که نزدیک به هشت دهه طول کشید، پیچیدگی روابط انسانی را با حساسیت به سیستم‌های قدرت و کنترلِ شخصی و سیاسی بررسی کرد.
مهم‌ترین آثار او عاملیت سرکوب‌شده‌ی زنان را به تصویر می‌کشید. مانند مجموعه‌ی «سقط جنین» (۱۹۹۹-۱۹۹۸)، به درد و رنج سقط جنین‌های ناایمن می‌پرداخت که صراحت آن پیش از این در تاریخ هنر غرب بی‌سابقه بود. در این نقاشی‌های فیگوراتیو، زنان در حین و بعد از سقط جنین در فضاهای خانگی تصویر شده‌اند. این مجموعه از یک همه‌پرسی شکست‌خورده برای قانونی شدن سقط جنین در پرتغال الهام گرفته شده بود. او گفته بود: «خیلی چیزها بود که در زندگی واقعی نمی‌توانستم درباره‌ی آن‌ها صحبت کنم، اما در نقاشی‌های می‌توانستم هر کاری انجام دهم. در تصاویر چنین کارهایی مجاز و است و هیچ کس برای دستگیری من نیامد.»
پائولا رگو در سال ۱۹۳۵ در لیسبون به دنیا آمد. پدر و مادرش به انگلستان مهاجرت کرده بودند و او را در میان خویشاوندانی که همه زن بودند، رها کرده بودند. رگو در ۱۶ سالگی به مدرسه‌ای در کنت فرستاده شد و بعدها در مدرسه هنرهای زیبای اسلید در لندن همزمان با معلمی لوسین فروید در آن‌جا، تحصیل کرد،
آثار اولیه‌ی رگو درباره‌ی سرکوب زنان در پرتغال و شرایطی که در آن به دنیا آمده بود شکل گرفت. ابتدا ماهیت آثارش انتزاعی بود اما رفته رفته به فیگوراتیو تبدیل شدند. زنان، حیوانات و دختران بالغ، در بسیاری از آثار رگو حضور دارند و به‌عنوان ابزار رسانه‌ی او عمل می‌کردند.
رگو هنرمندی بی‌امان بود و اخیرا به بازگویی‌های تجملات کلاسیک و تصاویر خانوادگی روی آورده بود.
تنظیم خبر: الهه رمضانی مقدم
منبع: ARTnews
