عنوان: جهنم

گالری: کای اردمان، آلمان، برلین 

هنرمند: پیمان رحیمی 

تاریخ برگزاری: ۴ تیر تا ۱۲ شهریور ۱۴۰۱

____

نمایش «جهنم» از پیمان رحیمی در گالری کای اردمان آثاری را ارائه می‌دهد که با نور در ارتباط هستند. رحیمی با انتخاب واژه‌ی ‌(Hell) ضمن اشاره به جهنم آنگلوساکسون، صفت آلمانی روشن را نیز در نظر دارد و به این شیوه جهنم را با روشنایی پیوند می‌زند.

در آثار رحیمی استفاده چندوجهی از آینه‌ها، شکست و انعکاس نور و پرتوهای نور الکتریکی به چشم می‌خورد که سعی دارند عناصر اثر مورد نظر را به مخاطب عرضه کنند. در سالن‌های گالری کای اردمان، لامپ‌های فلوئورسنت با نور سفید و سرد، یادآور اختراع فناوری نورپردازی در اوایل قرن بیستم است که تاحدودی تهدیدآمیز به نظر می‌رسد. 

این لامپ‌ها با نور سردی که در سراسر گالری پراکنده‌اند، نمایش را به مفهومی ابزورد تبدیل می‌کنند. این نورپردازی قادر است با القای حسی مرموز و عجیب، احساسات ناخوشایندی را در برخی از بازدیدکنندگان ایجاد کند. نورها بر درک و دیدمان مخاطب از دیگر آثار تاثیر زیادی گذاشته، زیرا که بسیاری از آثار به خوبی دیده نمی‌شوند و این نور است که در همه جا خودنمایی می‌کند. این همان چیزی است که اغلب هنرمندان به دنبال آن هستند: مداخله در واقعیت‌های مفروض، اشاره کردن به گسست‌ها، به چالش کشیدن مرزها و …

در «جهنم» رحیمی تمامی این مولفه‌ها، ضمنی، به دور از هیجان و نامحسوس به‌طور همزمان رخ می‌دهد. 

آینه‌ای بزرگ، که رحیمی آن را بر بوم‌ها نصب کرده است؛ یکی از آثار این نمایش است که می‌توان آن را به‌عنوان یک کل واحد درک کرد. بخش‌های مستقل این اثر بارها شکسته‌اند و دوباره به پارچه چسبانده شده‌اند و در نهایت یک آینه‌ی کامل اما شکسته را بازنمایی می‌کند. 

این اثر بیش از یک بار به نمایش گذاشته شده و هر بار با باز شدن پارچه‌‌ای که رول شده، وضعیت آینه‌ها تغییر کرده است. هر بار قطعات بیشتری می‌شکنند و این اثر را در وضعیتی سیال و همواره در‌حال دگرگونی قرار می‌دهد. این اثر هرگز یک شکل نهایی به خود نمی‌گیرد بلکه در وضعیتی بینابینی، در آستانه تغییر و در دگردیسی همیشگی قرار دارد. 

آینه‌ها تصاویر تکه‌تکه‌شده‌ی مخاطب را منعکس می‌کنند و آن‌ها خود را در نوری عجیب و سبزرنگ می‌بینند. آینه‌ها باعث می‌شوند که مخاطبان جور دیگه‌ای به نظر برسند و در واقع ادراک آنان از واقعیت دچار تزلزل می‌شود. اثری که به ناپیوستگی و شکنندگی آشوبی که ما واقعیت می‌دانیم اشاره می‌کند. 

پیمان رحیمی در این نمایش با استفاده از نور، ادراک ما از خود و واقعیت را به چالش می‌کشد و امر غیر‌ممکن ساخت مداوم واقعیت را یادآور می‌شود. 

مترجم: کیاندخت مسعودی

تنظیم متن: الهه رمضانی مقدم

🏷 حقوق تصاویر متعلق به هنرمند و گالری کای اردمان است.