آثاری از سیامک فیلیزاده در نمایشی به نام «زادهشده برای سرباز بودن» از ۲۴ آذر ۱۴۰۲ در موزهی هنرهای معاصر اراتا در سنت پترزبورگ به نمایش گذاشته شدهاند و این نمایش تا ۲۵ فروردین ۱۴۰۳ ادامه دارد.
«زادهشده برای سرباز بودن» مانند پازل بزرگی از داستانها و تصاویری است که تاریخ، باور و زندگی واقعی را درهم میآمیزد. این آثار که متعلق به مجموعهی "چیزی به عنوان یک داستان بزرگ وجود ندارد" هستند، درباره جدا کردن بخشهایی از داستانهای قدیمی و ترکیب آنها با دنیای امروز است. هنر فیلی زاده شهری را نشان میدهد که به نظر ساختگی میآید اما همزمان کمی هم آشنا به نظر میرسد چون ارجاعاتی به کتابهایی کهن مانند تورات و قرآن نیز دارد.
هنر او ناشی از احساس سردرگمی و گسستگی است و میخواهد دیگران هم وقتی کار او را میبینند، این احساس را داشته باشند. تصاویری که او ترسیم میکند، شهری با لایههای زیاد را نشان میدهند؛ شهری که شاهد بر اتفاقات زیادی بوده است. هر یک از آثار اگر چه از ترکیب داستان های بزرگ ساخته شدهاند اما در نهایت داستانی منحصر به خودشان می شوند؛ نه کاملا واقعی و نه کاملا دروغین، جایی در این بین.
فیلیزاده به این موضوع اشاره میکند که مردم شهر او مانند کسانی هستند که زمانی برج بزرگی برای رسیدن به خدا ساختند، اما با وجود این که به یک زبان صحبت میکنند، نمیتوانند یکدیگر را به خوبی درک کنند. او با خود میاندیشد که آیا قهرمانی خواهد آمد تا همه چیز را درست کند و یا داستانهای بزرگی که برای خودمان می گوییم فقط زادهی تخیلمان هستند. هنر او سوالات بزرگی در مورد چگونگی درک ما از یکدیگر و داستانهای زندگیمان میپرسد.