نمایش آثار نیلوفر محمدی فر با عنوان نقاش در بهشت حضور ندارد
در گالری باوان
۱۸ مهر ۱۳۹۹ - ۵ آبان ۱۳۹۹
این مجموعه که معجون و ممزوجی از طنز، کنایه، اعتراض و گویی خشم را نشان می‌دهند. چهره‌هایی تؤامان شادمان و اندوهناک در حال ضیافت یا سوگواری در بهشت یا جهنمِ خیالی هنرمند را می‌بینیم؛ رد و انکار آموزه‌هایی که تصاویری مشابه از جهان پس از مرگ را در میان تمام اقالیم می‌سازند.
شاید با تماشای صرف آثار تنها رنگ‌ها، گل‌ها و چهره‌ها توجه‌مان را جلب کنند اما نام هر اثر گویای قصه‌ای دیگرند. انتخاب نام آثار سراسر نشان از زمینی و ملموس نمودن آن تصاویر دارد؛ تصاویری که همواره به وهم و خیال نزدیک و از تجربیات ما دور بودند و واقعی و زمینی‌بودن آن‌ها ناممکن می‌نمودند. به‌طور‌مثال عنوانی چون «بخش شیر و عسل طرفدار بیشتری داشت» و یا «هنگام نشستن خاری در نشیمن‌گاهش فرورفت».
مجموعه‌ای که در کنار باقی آثار توجه را به خود جلب می‌کند مجموعه‌ی پرتره‌ی ۱۲ شخص نزدیک به هنرمند با نام «نور موضعی» است. این نقاشی‌ها با سایر نقاشی‌های این نمایشگاه تفاوت چشمگیری دارند و آن پرداخت واقع‌گرایانه به چهره‌هاست. چهره‌ی اشخاصی که در ساخت تعاریف و تصورات هنرمند از بهشت و جهنم تأثیر جدی و مستقیم داشتند. نیلوفر محمدی‌فر با قرار دادن عکسی از شش سالگی خود در کنار «نور موضعی» و همچنین با پخش ویدئویی کوتاه از پاک کردن لاک ناخن‌های دست با کمک قند همراه با موسیقی‌ای کلیسایی به تقلای مدام برای پذیرفته شدن در جامعه و رعایت هنجارهایی که در جوامع مذهبی (نه تنها ایران) مقرر شدند، به کودکی‌ها و آموزش‌های مذهبی اشاره کرد.
