عنوان: میدان قماش زرین
گالری: گاگوسیان
هنرمند: آنسلم کیفر
تاریخ برگزاری: ۲۹ بهمن ۱۳۹۹ تا ۲۹ خرداد ۱۴۰۰
____
نمایشگاهی از آخرین آثار آنسلم کیفر در گالری گاگوسیان با عنوان «میدان قماش زرین» در حال برگزاری است. این مجموعه که طی دو سال کامل شد شامل نقاشی‌هایی با ابعاد بزرگ است که مقیاس آن‌ها تداعی‌گر مناظر گسترده‌اند و داستان‌هایی از تاریخ را مجسم می‌کنند.
«آنچه که مرا مجذوب می‌کند، دگرگونی است نه یادمان. من ویرانه‌ها را نمی‌سازم اما احساس می‌کنم ویرانه‌ها زمانی هستند که چیزها خودشان را نشان می‌دهند. ویرانه فاجعه نیست [بلکه] آن لحظه‌ایست که چیزها می‌توانند دوباره شروع کنند. تصاویر زمانی جذاب می‌شوند که موضوع اصلی چیزی بیش از یک بهانه نباشد، زمانی که هنرمند مبارزه را به یاد می‌آورَد و زمانی که او دنیای خویش را در تعارض با زمینِ منزوی بیان می‌کند».
از دهه‌ی ۱۹۷۰ کشمکش میان زیبایی و وحشت به موازات ارتباط حل‌ناشدنی میان تاریخ و مکان به آثار کیفر روح بخشیده‌اند. ادبیات و حافظه‌ی فرهنگی مانند شعر، عهد عتیق، عهد جدید و کابالا به آثار کیفر حضور مادی در میان افسانه‌ها و استعاره‌ها می‌بخشند.
آثار نقاشی او انباشته از علائم و اشیا نامتعارف و حیرت‌انگیز مانند مواد طبیعی و ناخوشایند مانند کاه، ماسه، زغال، خاکستر و لجن است. کیفر خود را یک سنت‌شکن می‌داند. آثار او از فرآیندهای متعددی مانند برش، سوختن، دفن‌کردن، در برابر عناصر طبیعی قرار گرفتن، استفاده از اسید و غرقه‌نمودن در سرب به گونه‌ای که چیزی نو ساخته می‌شود، خلق می‌شوند. این نقشه‌ها با به‌کاربستن موادی مانند سرب، بتن، شیشه، پارچه، ریشه‌ی درختان و یا کتاب‌های سوخته طنین نمادینی می‌آفریند که حرکت و تخریب حیات بشر و همچنین تداوم شاعرانه و الهی را قابل لمس می‌نماید.
عنوان نمایشگاه به صلح تاریخی میان شاه هنری هشتم و پادشاه فرانسیس اول در سال ۱۵۲۰ و در مکانی که امروزه Pas-de-Calais نام دارد، اشاره دارد. این کنفرانس با محوریت اتحاد استراتژیک میان انگلیس و فرانسه و با هدف غیرقانونی شمردن جنگ میان دولت‌های مسیحی برگزار شد. این اتحاد در جغرافیای سیاسی اروپا تنها تا یک سال بعد و با آغاز جنگ، رویدادی بسیار مهم قلمداد می‌شد. درحالیکه کیفر خلق این آثار را با درنظرداشتن این رویداد آغاز نکرد؛ ارتباط میان آثار با این رویداد مشهود است. همانطور که او در آخرین مصاحبه‌ی خود اظهار داشت: «عنوان توضیحی بر تصویر نیست»، بلکه «کنایه» است. تاریخ ماده‌ی آثار کیفر است، «مانند خاک رس برای مجسمه‌ساز و رنگ برای نقاش».
حافظه‌ی فرهنگی ما خشونت پیش‌بینی‌ناپذیر روابط انسانی را مدام در خود دارد. ویژگی لایه‌ای این نقاشی‌ها، که مقیاس آن‌ها با چشم‌اندازهایی طبیعی مطابقت دارند، تاریخ متزلزل و ناپایدار اروپا و اثرات و پیامدهای جنگ را نشان می‌دهند. مشابه مجموعه‌ی Morgenthau Plan در سال ۲۰۱۲، کیفر به این آثار عناصری مانند مواد گیاهی و مواد صنعتی افزوده است. در اینجا تاریخ به سطحی از طلا زیر آسمانی تیره بدل شده است.
همانطور که در آثار کیفر مرسوم است، پسِ هر عنوان و نشانه ارجاعات ادبی و تاریخی غنی نهفته است. Sichelschnitt (Sickle Cut) به طرح Manstein که توسط ارتش آلمان طی جنگ با فرانسه در ۱۹۴۰ اجرا شد و Beilzeit—Wolfszeit (Axe Time—Wolf Time) به نخستین شعر اِدا (مجموعه‌ی ادبی از اساطیر نوردیک) اشاره دارند.
در حاشیه‌ی این نمایشگاه مصاحبه‌ای با آنسلم کیفر توسط جیمز کونو و همچنین اجرای باله توسط دو عضو باله اپرای پاریس انجام شد. این رقص بدن‌های محصور در میان ۴ اثر عظیم از کیفر را می‌توان حرکت بخشیدن به مناظر در مقیاس انسانی خواند.
آنسلم کیفر از نقاشان و مجسمه‌سازان آلمانی است. او فعالیت هنری خود را از دهه‌ی ۱۹۶۰ به عنوان پرفورمر آغاز نمود و در تمام سال‌های فعالیت خود همواره به تاریخ، جنگ، خشونت و نیز ادبیات پرداخته است. با وجود آنکه او تجربه‌ی مستقیم از جنگ جهانی دوم ندارد اما رشد و بلوغ در میان ویرانه‌ها و خرابه‌های جنگ او را بسیار متأثر کردند.
