شیوا احمدی سنت نقاشی مینیاتوری فارسی را در تصاویری که قدرتهای سیاسی و مذهبی را نقد می کند ، به روز می کند. احمدی که عمدتا با آبرنگ روی کاغذ و تخته آکواریوم نقاشی می کند ، با نقوش گلدار تزئین شده با جوهر طلا ، قلمروهای خارق العاده ای را اداره می کند که توسط حاکمان مستبد اداره می شود و در آنها حیوانات و موجودات دورگه زندگی می کنند. احمدی با استفاده از تجربیات خود در مورد ویرانی و هرج و مرج ناشی از جنگ-که وی در جنگ ایران و عراق در ایران زندگی می کرد-نقاشی های خود را با چهره هایی بی چهره که بمب ها و نارنجک های دستی را نشان می دهد ، و رنگ های مشکی رنگی که خون را نشان می دهد ، پر می کند ، که هر دوی آنها نفی می کنند. شخصیت بصری در غیر این صورت تزئینی است. چهره های او که با قلم موهای ماهرانه به نمایش در می آیند ، اغلب به انتزاع تبدیل می شوند و این نشان دهنده آشفتگی است که می تواند زمینه ساز سطح نازک نظم اجتماعی باشد. آثار احمدی تأثیرات نقاشی هندی ، فارسی و ترکی را نشان می دهد و با مینیاتورهای شهزیا سیکندر نقاش معاصر پاکستانی مقایسه شده است. در حال حاضر در شمال کالیفرنیا زندگی می کند و کار می کند
