هادی صالحی در شهر شهسوار در شمال ایران و نزدیک دریای خزر به دنیا آمد. او عکس گرفتن را از همان ابتدای نوجوانی‌اش و با استفاده از یک لوبیتِل روسی آغاز کرد؛ دوربینی که هنوز هم آن را دارد. او در سال ۱۹۷۸از دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد و سپس بورسیه‌ای برای تحصیل در رشته‌یِ فیلم در ایالات متحده دریافت کرد. هادی پس از ورودِ به لس‌آنجلس، شرایطِ اجتماعیِ را برای مهاجران ایرانی به هیچ عنوان پذیرا نیافت و از این‌رو، ناچار شد که هم‌زمان با دنبال کردنِ هنرش، به شغل‌های عجیب‌وغریبی روی بیاورد. او در همان زمان موسیقی گروه «کلَش» و صحنه‌یِ روبه‌شدِ پانکِ لس‌آنجلسی را کشف کرد و از آن الهام گرفت. هادی دوربین خود را برداشت و شروع به مستندسازی از این نمایش‌ها، گرافیتی‌ها، و تظاهرات‌هایِ شیکاگویی‌ها برای حقوق‌شان کرد. این قضیه در نهایت باعث شد که هادی توجهات را به خود جلب کند و در نتیجه، مرکز هنزِ طراحیِ در پاسادینا، او را به استخدام خود درآورد.
هادی دوست داشت تا روند توسعه را تجربه کند و به این شناخته می‌شد که دوربین‌ها را از هم باز می‌کند تا عکس را دست‌کاری کند یا لایه‌یِ حساس را از هم جدا می‌کند تا عکس را واسازی و بازسازی کند. او متوجه شد که می‌خواهد که حدومرزهایِ روی‌کردِ متعارفِ عکاسی را از میان بردارد. این نگرش منحصربه‌فرد منجر به پذیرشِ او از سوی گروه دیگری از خارجی‌ها شد: موج‌سوارها. آن‌ها این مسئله را دریافتند و او با آغوشی باز پذیرفتند. هادی دهه‌یِ بعدی را به سیر و سفر، و فیلم‌برداریِ انحصاری از برخی از شاخص‌ترین موج‌سوارانِ آن دوران گذرانْد و با بسیاری از برندهایِ افسانه‌ای سبک زندگیِ موج‌سواری به همکاری پرداخت. صالحی به میانجیِ این اعتباری که به دست آورده بود، حالا می‌توانست که بر هنر خود متمرکز شود. او به سرتاسر جهان مسافرت کرد و تصاویرِ شگفت‌انگیز را از مردم و زندگیِ روزانه‌یشان گرفت. در نهایت، این هنرمند اولین عکس از عکس‌های متعددی را گرفت که الهام‌بخشِ سفر او به میهن‌اش یعنی ایران شد تا ریشه‌های خود را مستند کند. آثار هادی متنوع‌اند اما عنصری مشترک را در خود دارند که آن‌ها را مشخصاً متعلق به او می‌کند. پرتره‌های او هم قدرتمندند و هم لطیف، و کیفیتی فراموش‌نشدنی را برجای می‌گذارند که در روح و روان باقی می‌مانَد. او قصد دارد تا آگاهیِ جمعی‌ای بیافریند و از طریقِ تصاویرش، پیام‌رسانی فرهنگی باشد. فعالیت او همینک بیش از ۴۰ سال را دربرمی‌گیرد که [در این مدت]، از نزدیک از نوآورانی فرهنگی مثل کِیت هرینگ، راب ماچادو، کِلی اسلِیتِر، مارتین پاتر، دِرِک هو، براک لیتِل، دِیو آلوین، کوئِسْت‌لاو، و دِد کِنِدیز عکاسی کرده است. پایگاه مشتری‌های او عبارت است از: آدیداس، بیلابونگ، گاچا!، سونی، تول، نایک، و مجله‌یِ لس‌آنجلس تایمز.
