علیرضا آسانلو متولد 1353، شهر ری.
وی همانند دیگر هنرمندان از کودکی پی به استعداد خویش در زمینه ی هنر به خصوص نقاشی و مجسمه سازی برد و در پی رشد و تعالی خود در هنر هر آنجا که می توانست بیاموزد حضور داشت.
علاقه ی وی به هنر در حوزه ی فیگوراتیو، باعث شد تا بیش از ده سال به آموزش آکادمیک هنر در این زمینه، نزد استادان بنام بپردازد و آثار شاخصی پدید آورد.
در حیطه ی نقاشی و طراحی و مجسمه، بیش از ده نمایشگاه انفرادی وجمعی داشته که هیچکدام برای فروش ارائه نشده است و تاکید هنرمند بر مضامین ارزشی یعنی زندگی به عنوان اصلی ترین موضوع و انسان، عالی ترین پرسوناژ برای پرداختن بوده است و ثمره ی این تلاش، سه نمایشگاه انفرادی طراحی و نقاشی بوده است.
در حوزه ی مجسمه سازی، شاخص ترین آثار وی، ساخت مجسمه های فیگوراتیو مفهومی با بیانی منحصر به فرد ارائه شده است و همچنین از دیگر فعالیت های وی در این زمینه ساخت سردیس هایی از بزرگان فرهنگ و هنر سرزمینمان می باشد.
مجسمه های برنزی از ملک الشعرای بهار، استاد عزت الله انتظامی، استاد امیر خانی، مرتضی ممیز، جلیل شهناز، پروفسور رضا ، پروفسور گنجی، زنده یاد عباس کیارستمی، سلمان هراتی و ضیاالدین امامی که در اماکن فرهنگی و هنری و دانشگاهی نصب می باشد، از جمله فعالیت وی در این حوزه است.
اجرای ورک شاپ نقاشی به صورت زنده از چهره ی مفاخرایران اتفاقی نادر و در نوع خود تامل برانگیز بود که در حضور بیش از صد هنرمند در خانه هنرمندان برگزار شد و استادانی چون لوریس چکناوریان، غلامحسین امیرخانی، محمد سریر و ایرج راد -با مدل شدن- در این رویداد، به تحقق یافتن یک مجموعه اثر،کمک و بر تعامل بین شاخه های مختلف هنری از جمله سینما، موسیقی و نقاشی تاکید کردند.
علیرضا آسانلو در ادامه ی فعالیت های خود به موضوعات اجتماعی، انسانی و زندگی در فضای معاصر می پردازد و نمایشگاه سال گذشته ی وی که در بهمن ماه با عنوان "زندگی"، در نگارخانه ی "نات" برگزار شد، ارتباط بین انسان معاصر و فضای زیست خود را به چالش کشید که مورد توجه و استقبال شایسته ای قرار گرفت و آنچه پیش رو داریم، نمایشگاهی از طراحی، نقاشی و مجسمه ی وی در رابطه با "زن" است که می توان این مجموعه را "قوصی در اعماق ماهیت انسان در نماد آفرینش" یعنی "زن" دانست.
این مجموعه با عنوان " زن گار" ارائه شده است.
سیما کهکی
آبان 1395
