زهرا ایمانی به نحوه ارتباط منسوجات با ایده آل های معمول زنانگی و کاربردهای عملی آنها در زندگی روزمره علاقه مند است. او در دانشگاه هنرهای زیبای تهران به عنوان نقاش روغن آموزش دیده و به عنوان تصویرگر کتاب کودک و نقاش دیواری عمومی کار کرده است. او از این رشته ها و همچنین نقاشی مینیاتور فارسی برای ایجاد ترکیبات نساجی در مقیاس بزرگ استفاده می کند که لحظات صمیمی زندگی زنان ایرانی را با طنز و بصیرت به تصویر می کشد. مواد موجود در آثار او مقرون به صرفه است و به طور گسترده در بازارهای تهران موجود است. آنها اغلب برای پوشاک یا در زمینه داخلی به عنوان پرده ، بالشتک یا ملافه استفاده می شوند. ایمانی نسبت به دیدگاه های دینی و سیاسی در مورد بدن زنان در جمهوری اسلامی ایران حساس است و از طنز مضحکی برای تأمل در مورد این مسائل در کار خود استفاده می کند.
