در این ایده با ملاحظات دقیق دریافتم که معماری و نقاشی می تواند نقطه تلاقی بین فرهنگ ها باشد.کشف مفاهیم و رفتارهای زیبایی شناسانه و بخث هندسه و حرکت و چرخش نور که خصلت معماران است، ریشه عمیقی در نقاشی دارد و بی مرز فراتر از هر جغرافیایی هنرمندان شرق و غرب پیرو این دانستگی های فراگیر و بی مرز ایده ال هایشان تلاش می کنند. 
زمانی که از معماران کنار طرح هاف پلان ها و کروکی هایشان اتود می زنم توجهم به نشان دادن نقاشانه خود معماران و صفات روانشناختی و انتخاب های آنان است که چطور لوکوربوزیه در پیپ اش خلاصه می شود، انزو پیانو بنای اش را برهنه می کند و اینکه وارطان ایرانی با چشمان تیز و سیاه اش غرق در ادغام فرم های ایرانی با مانیفست فوتوریستهای ایتالیایی است. و این آمیختگی هایِ لحظه به لحظه ی معماران با مشخصات ظاهری و باطنیشان و سازه هایی که در مقابل دید انسانی قرار می دهند یک باغ باشکوه ایرانی است.

مرضیه میرجعفری