من، کارینا اُولقیگه هُلم، نقاشی دانمارکی هستم که در سال 1384 به همراه همسر ایرانی خود برای اقامت دائم به ایران آمدم. سیزده سال در تهران زندگی کردم و اکنون ساکن اصفهان هستم.

نقاشی هایی که در این نمایشگاه ارائه کرده ام، حاصل زندگی و تجربه های من از سال های زندگی درایران است. تجربه هایی از زندگی مردم در یک کلان شهر مدرن. در این نقاشی ها، سعی کرده ام که آرزوها، امیدها، نگرانی ها ودلمشغولی های حاصل از تضادها و تعارضات بین سنت و مدرنیته و نیز تاثیرات مدرنیزاسیون و مدرنیسم بر روی زندگی روزمره را، از چشم انداز یک غریبه، به تصویر بکشانم. زنان در این نقاشی ها، جایگاه ویژه ای دارند.

زنانی آرزومندِ زندگی در یک جامعه مدرن و هم زمان درگیر در تعارضاتی در سطح یک اجتماع سنتی که در حال عبور از سنت است.

پاره ای از این نقاشی ها، حکایت زندگی یک غریبه، در سرزمینی بیگانه است؛ اینکه چقدر برای جامعه میزبان مشکل است تا، «غریبه» را بفهمد و، اینکه چقدر تلاش لازم است تا غریبه، عضوی از جامعة میزبان شود.

بخشی از تابلوهای من کُلژ هستند. من با فتوشاپ و نقاشی های قدیمی کار می کنم و نیز، عکس هایی که می گیرم تا، مجموعه آنها بتواند اثر تازه ای خلق کند. در بعضی از نقاشی هایم، از مکتب های نقاشی اروپایی به صورت سمبلیک استفاده کرده ام.