آثار فرشیدُ در دوره های مختلف ملهم از مفهوم کودکی و مؤلفه‌های دوران کودکی بوده است. این پروژه نیز کماکان در ادامه‌ی آثار پیشین است، اما این بار مفهوم کودکی را با یکی از مظاهر شَر پیوند می‌زند. پروژه «اونهَیملیش» متمرکز بر دو مفهوم است: کودکی و هیولا. آثار به نمایش درآمده در این نمایشگاه به بخش کودکىِ این پروژه می‌پردازد.
.
هیولا انواع گوناگونی دارد. و یکی از گونه‌های آن تایپ قاتلِ سریالی است. آنچه به درونمایه‌ی اصلی و نقطه‌ی الهام و شروع این پروژه برای فرشیدُ بدل شد، قتل‌های سریالی آندره چیکاتیلو در روستوف در دهه‌ی هشتاد میلادی بود. متاسفانه بیشتر قربانیان چیکاتیلو کودکان، به خصوص دختر‌بچه‌ها بودند. او آنها را در پارک‌ها و ایستگاه‌های قطار تعقیب میکرد، و بعد از ارتکاب به جنایت، آنها را در جنگل دفن می کرد. او کلبه‌ای را در یک جنگل خریده بود، و از آن به عنوان محلی امن برای اجرای نقشه های شوم خود استفاده می کرد.
"برگرفته از متن استیتمنت، نوشته‌ی عادل هاشمی"