سراب معکوس» به پدیده ای در دریا دلالت دارد که در آن اشیا در افق با ابعادی متفاوت و فرمی ساده تر دیده می شوند. رسول زاده در این مجموعه با تکیه بر این پدیده به مطالعه ی معماری ایران می پردازد. در خشکی فضای طبیعی این خطه، این نوع از معماری، زندگی را به ارمغان می آورد و نقش سراب را ایفا می کند. این مجموعه ترکیبی از معماری خاورمیانه، همان سراب واقعی، و بازسازی آن در قالب فرم های ساده تر و منظم تر با ابعادی کوچکتر، یا همان سراب معکوس، است. هنرمند با انتخاب پاپیه ماشه که به بیانش بیش از هر متریالی یادآور کاهگل است و با رنگ طبیعی مس و برنز به ساخت مناره ها و سازه های معماری در ابعادی متفاوت پرداخته است.