ملعبه ای برای لیلیت:

فرمان یکم

صدایی دور، دورتر... ازلی

گوش بسپار لیلیت به راس که در آیی، منزلگاهی است که بر آن وارد شوی.

بی در گاه؛ با چهار دیوار و هزار پنجره. و از هر پنجره چشم سویی ابدی بر هر آنچه هست.

بزم جاریست. خواستنی مهیاست.

و این فاصله ایست به همین کوتاهی.

به کوتاهی جهان شاید

ازلی