برای اولین نمایشگاه انفرادی خود، سارا قنبری به خاطرات و زمان می پردازد، و اینکه دریافت ما از زندگی با گذر روزها تغییر میابد. هنرمند شیفته طبیعت است و به همین دلیل به نقاشی روی برگ و منظره روی آورده. در نقاشی های این مجموعه هنرمند فضای معلق بین حال و گذشته را به تصویر درمی آورد. در این آثار دوگانه، تصویر اول نقاشی میشود و در پرده دوم و تصویر نقاشی شده چاپ می شود و برگ نقاشی شده که تغییر یافته،اضافه میشود. هنرمند موفق به نشان دادن گذر زمان شده و با تولید مجدد تصویر،خاصیت حیاتی خاطرات و دریافت آنها را به چالش می کشد

حضور نور در این نقاشی ها به بیننده ساطع می شود و سبکی و تردی این آثار آنها را صمیمی و قابل دسترس می کند؛ پیاده روی در جنگل، پرشی در برکه، قدم زنی در برف. تاثیر متقابل حضور نور و سوژه به نقاشی ها کیفیتی شفاف می دهد. هنرمند موضوعات ساده روزانه را تجلیل می کند و به آنها امتیاز ویژه می بخشد. ماهیت این آثار از احساساتی که در خلوت هنرمند قوام گرفته، نشات می گیرد، مسیری که هنرمند انتخاب کرده تا التیامی باشد و با عنوان نمایشگاه وعده می دهد که باقی مانده روز را ستایش می کند و گرامی خواهد داشت