گفتن از هنر محال است؛

چون بخواهی طعم سیب را ترجمان باشی.

راه است و راه در انتهای چشم‌انداز صبح.

فراز و نشیب است و غمی طرب انگیز.

افتادگی و سرفرازیست ... در عشق‌های مکرر.

خالق به نقص است در جلوه‌‌های پابرجا.

پریشان گویی‌های پنهان لمیده در بستر شب.

آواز اجنه‌های بازیگوش.

کار است و کار در تیغ و جوهر.

حسین مجنی / خرداد ماه ۱۴۰۲