"ژیویر" در زبان گیلکی بسته به مکان و موقعیت، در دو معنا به کار می رود: «فریادی بلند»، و هم، «گریز به صورت مارپیچ از لا به لای جمعیت یا موانعی که در مسیر عبور است».

مجموعه ی ارائه شده از سجاد کاشف در جدیدترین نمایشِ گالری چوم، تحت همین عنوان، در واقع، کوششی برای عینیت بخشی به مفاهیم مستتر در این واژه است با واسطه ی خط و رنگ و تصاویری درهم و گاهی مغشوش، نقش بسته در ذهنی درگیر و بازیگوش، برآمده از اوهام و خیالات و ترسها و امیدهایی که انسانِ زخم خورده و رنج دیده ی امروز، در گذرِ سخت و صعب زندگی، در هر آن و مکانی به آن دچار است.

این مجموعه تنفرنامه ای ست مُصور، برای آنکه جنگ می افروزد و مرگ می آفریند، و هم بیانیه ای ستایش آمیز برای او که به مدد گل و ستاره و بوسه، هنوز شور زیستن در سر دارد.

"ژیویر" فریادی ست خسته اما شورانگیز و بلند، در گریز از مصائب پیوسته و نفسگیرِ زیستن...

امین حق ره

مهر 1402