نقاشی های آتوسا شاملو روایت رویاهایی است که در پرده ی پندار مآوا دارند او عالمی را با عناصری شناسا به تصویر می کشد بی آنکه متعلق به این جهان باشند در نقاشیهای آتوسا گستره ای وسیع از عناصر طبیعی حاضرند اما هیچ یک بر نظام طبیعت استوار نیستند درختها و رودها و کوهها در یکدیگر ممزوج می شوند و با ظاهر ساختن حجمهای هندسی تا بی نهایت سپهر آفرینش پیش میروند در این وادی خیالی نوری تابناک همه جا را فرا میگیرد و جزئی ترین پدیده ها را آشکار می سازد. در این میان نشانه ای از مسخ شدگی پیکره ای انسانی نمایان میگردد که در برابر این بی کرانگی خاموش و معلق و تنهاست این پیکره ها با هیئتی تغییر شکل یافته در بستری که از آن برخاسته اند آشکار شده و بار دیگر به آن پناه میبرند. از این رو در این تجسم یافتگی و هم آلود گویی سیر خلقت در مداری راز آمیز باقی میماند تا همواره حایلی برای بازگویی

ماهیت راستین عالم باشد.

مهرنوش علی مددی

بهار ۱۴۰۳