نقاشی» زمین بازی من است. جایی که در آن بی دلهره و نگرانی از قضاوت شدن، مشغول ساختن، خراب کردن و باز از نو ساختنم. جایی که قرار است بی‌واژه یا کلامی در برابر خود قرار بگیرم و با خود روبرو شوم. من بازیگر و حریف اصلی این عرصه ام؛ خود را شکست می‌دهم، به خودم می‌بازم و از خودم می‌آموزم. از بازی با رنگ‌ها، سطوح رنگیِن پنهان و پیدا، خط‌های صریح و ناپیدا و چالش‌هایی که با آن روبرو می‌شوم لذت می‌برم؛ و این تنها و تنها قانون بازی من است. این مجموعه نتیجه‌ بازی‌های یک سال اخیر مرا در مقابل دیدگان شما قرار می‌دهد.

غزاله عرفانی