ﺧﻃﺮات ﺑﺨﺶ ﻣﻬﻤی از ذﻫﻨﯿﺖ و ﻫﻮﯾﺖ ﺎﻣ را ﺷکﻞ ﻣی دﻫﻨﺪ. درک ﺎﻣ از
ﻣﺤﯿﻂ و ﺎﺗﺛﯿﺮی کﻪ ﺑﺮ آن ﻣی گﺬارﯾﻢ ﺑﻪ ﺗﺠﺮﺑﺎﯿﺗمان ﺑﺴﺘگی دارد. ﺎﻣ
ﻫﻤﻮاره ﺎﺑ ﺣﻔﻆ روﯾﺪادﺎﻫ در ذﻫﻦ، ﺑﻪ زﻧﺪگﯿمان ﻣﻌﺎﻨ ﻣی ﺑﺨﺸﯿﻢ و در اﯾﻦ
ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﺎگه ﺗﻔﺴﯿﺮ ﺟﺪﯾﺪی از اﺗﺎﻔﺎﻗت گﺬﺷﺘﻪ ﺑﻮﺟﻮد ﻣی آورﯾﻢ. ﻫﻨﺮﻣﻨﺪان
در ﺑﺴﺎﯿری از ﻣﻮارد از ﺎﺧﻃﺮات ﺧﻮد ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﺴﺘﺮی ﺑﺮای ﺧﻠﻖ اﺛﺮ
اﺳﺘﺎﻔده ﻣی کﻨﻨﺪ. ﺎﺑ اﺳﺘﺎﻔده از اﺑﺰارﺎﻫﯾی ﺎﻣﻧﻨﺪ ﻋکﺲ، ﻧﺎﻘﺷی، ﺎچپ و …
ﻧﻪ ﺗﻨﺎﻬ ﺗﺠﺮﺑﺎﯿﺗﺎﺸن را از ﺟﻨﺒﺎﻬی ﺷﺨﺼی ﺑﺮرﺳی ﻣی کﻨﻨﺪ، ﺑﻠکﻪ ﻓﺮﺻﺖ
ﺎﺑزاﻧﺪﯾﺸی در رﺧﺪادﺎﻫ را ﺑﺮای ﺧﻮد و دﯾگﺮان ﻓﺮاﻫﻢ ﻣی کﻨﻨﺪ. ﻫﻨﺮ ﺑﻪ
ﻋﻨﻮان اﻣﺎکﻧی ﺑﺮای ﺛﺒﺖ ﺎﺧﻃﺮات، ﻧﻘﺶ ﻣﻬﻤی در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ اﯾﺎﻔ ﻣی کﻨﺪ.
ﺑﻪ ﺷکﻠی کﻪ ﺎﺑ ﻫﺮ ﺎﺑر ﻧﺎگه دوﺎﺑره و ﺎﺗزه ﺑﻪ روﯾﺪادﺎﻫ، ﺗﻔﺴﯿﺮ ﺎﺗزه ای از
ﺑﺨﺸی از ﻓﺮﻫﻨگ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣی ﺷﻮد. در اﯾﻦ روﯾﺪاد ﻫﺮ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪ ﺗﺠﺮﺑﻪ ی ﺧﻮد
را ﺑﻪ اﯾﺪﺎﻫی ﺧﻼﺎﻗﻧﻪ در ﺎپﺳﺦ ﺑﻪ گﺬر زﺎﻣن ﺗﺒﺪﯾﻞ کﺮده اﺳﺖ.
آوﯾﺎﺴ ﺎﻫﺷﻤی