وهم حیوان
از میان انواع نگرشهای فرمالیستی رایج در مجسمهسازی امروز ایران که برآمده از رویکرد
مدرنیستی آتلیه مجسمهسازی دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران (پس از انقالب تا پایان
شمسی) است، میتوان به گونهای اشاره کرد که آغازگاه شکلگیری فرم زیبا را نه در 80 دهه
مبانی هنرهای تجسمی و یا فرمهای طبیعی، بلکه در دستساختههای کاربردی بشر باستان
جستجو میکند.
این سویه بر خالف فرهنگ باستانی ایران که در آن “زیبایی” و “کاربرد” پیوندی ناگسستنی
دارد، با نگاهی برآمده از زیباییشناسی فرمالیستی، ویژگیهای صوری شیء را در اولویت قرار
داده و با ایجاد تغییرات کلی و جزئی، از شکل تا ماده، فرمهای تازهای مبتنی بر فرمهای قبلی
خلق میکند.
شمسی تجربه نموده است، به 80 فخرالدین کاکاوند که دانشکده هنرهای زیبا را در دهه
عنوان یکی از نمایندگان این رویکرد که برآمده از فرهنگ ریشهدار و غنی “لر” است، سالهاست
تبرهای مفرغین عصر آهن لرستان را که میتوان آن را میراث پدران او نیز نامید، به عنوان
نقطه عزیمت خود به سوی فرم زیبا انتخاب نموده و با مطالعهی پیوسته و مداوم و در پی
نمایشگاه قبلی، دومین نمایشگاه انفرادی خود را نیز به مجسمههای بر آمده از میراث آبا و
اجدادی خود اختصاص داده است.