هنر از سرآغاز بشریت وجود داشته است. در پیچ وخم تاریخ، هنر همچون نوری است که حقیقت را به نمایش میگذارد. تاریخچه نمایش آثار هنری، مسیری پر فراز و نشیب از دل معابد باستانی تا گالری های پرشور شهری، روایتی از تکامل اجتماعی و اقتصادی انسان هاست. در قرن نوزدهم، با انقلاب صنعتی و ظهور نمایشگاه های جهانی، هنر به استقلالی نوین دست یافت و گالری ها هنری به مهم‌ترین صحنه های تجارت این گنجینه های بی‌همتا تبدیل شدند. گالری ها همواره در صف نخست حمایت از هنرمندان و جنبش های هنری ایستاده اند، در بطنشان، تاریخ و نوآوری دست در دست یکدیگر، به هنرمندان فرصتی می دهند تا رویاهای خود را در قالب رنگ ها و شکل ها تجلی بخشند . در یک نمایشگاه گروهی، هنرمندانی با حس و حال مشترک گرد هم می آیند، اگرچه ممکن است یکدیگر را نشناسند و غریبه به نظر آیند . هر تابلویی روایتگر داستانی منحصر به فرد است، اما در کنار هم، این روایت ها به سمفونی های هماهنگ تبدیل می شوند که بیننده را به سفری درونی دعوت میکند. دَرْهَمْ‌کُنِشْ به معنای تعامل و تداخل (Interaction) است. عملیست که میان دو یا چند موجودیت، پدیده، یا فرایند – که اثر متقابل برهم دارند – رخ میدهد . هنگامی که دو یا چند چیز، به کنش و واکنش با هم میپردازند، گویند که آنها با یکدیگر درهمکنش دارند.