این نمایش با همکاری گالری موتورخونه شیراز برگزار می شود.

بودایستیک بودگی یک نبودن

با امید یافتن سرزمینی آرام و آگاه از میان دریا عبور کرده و قومی تازه یافتم قبیله ای از جنس چوب لبخندشان سحر بود و بویشان جادو در ابتدای مواجهه با چنین تیره ی حیرت انگیزی چیزی جز احساس

تعلق نمی خواستم؛ اما زمان روی دیگری را برایم نمایان ساخت.

قبیله ی چوبین دلبندم آرام آرام در روزمرگی غرق شد و توان نگریستن را از دست داد. از آینده و گذشته دو غول ساخت و خود را در چنگالش اسیر کرد پاک فراموش کرد که این محبس از جنس آب است و او از جنس چوب آن قدر در بند ماند که نم گرفته و تاب برداشت تغییر هویتش را محو کرد و دیگر نه

خود و نه قبیله را به یاد نیاورد.

نتوانستم دست روی دست بگذارم؛ حتی با وجود اینکه میدانم از پی هیچ دویدن هیچ ندیدن دارد.

پس فراخواندمشان

و فرا میخوانمتان

به دیدن

به انتظار برای مواجهه با خویشتن

به باورداشتن باور؛ حتی اگر باوری نباشد.

به ساختن خود برای ساختن یگانه زمان

و به بودگی نبودن هیچ.

(شیدا بردبار)