آشنایی زدایی بازی ای است که اغلب توسط هنرمندان انجام می شود. آوا افشاری برای درک بهتر و یادگیری مواد و بافت ها به حس لامسه اش وابسته است تا مسیر کاری خود را پیش ببرد. قطعات معمولی روزمره که قرار است لمس شوند، برای تغییر ادراک فرد از یک شی به راحتی قابل درک، تغییر شکل داده می شوند: عمل تبدیل اشیا آشنا به چیزهایی عجیب و غریب و بیهوده ساختن ابزارهای مفید. گل، این ماده باستانی در معرض گرمای  شدید قرار میگیرد تا با عمل ذوب قطعات سرامیکی شکل بگیرند: عمل گریز از تطبیق پذیری و فرار از قالب ها.

هنرمند با تحریف واقعیت به چند لایه معنایی اشاره می کند. محدودیت‌، تبعیض‌، خشونت‌، فاصله گذاری که در زمان شیوع کرونا رخ داد، و در نهایت دست نزدنی ها. برای نسلی که در میان کاستی ها و محدودیت های مختلف بزرگ شده است و به وضوح خطوط آن را لمس نموده، یافتن راهی برای صحبت کردن یا حداقل زمزمه کردن، بسیار مهم است.

آوا افشاری متولد1371,  لیسانس خود را از دانشگاه هنر تهران در رشته مجسمه دریافت کرده.  

او با متریال های متنوعی در آثار مجسمه سازی و همچنین چیدمان های در خور تامل اش در نمایشگاههای متعدد گروهی شرکت نموده و این اولین نمایشگاه انفرادی اوست.