با همکاری گالری آتبین

درخت برای انسان فقط عنصری از طبیعت نیست. در طول تاریخ، درخت همواره اهمیتی نمادین و جایگاهی اسطوره ای داشته است. تاریخ ادبیات و شعر سرشار از تمثیل و روایت با اشاره به درخت است. رخت حتی میوه اش هم نمادین و اسطوره ای است؛ میوه ممنوعه، نماد تمرد انسان و مواجهه اش با خودآ گاهی است و البته دلیل اصلی رانده شدن بهشت و هبوط اش به این جهان است. ترس از سقوط، ترسی کهن و فراگیر به قدمت تاریخ بشر است. برای التیام این ترس، «صعود» به آرزو و آرمانی ازلی و ابدی برای انسان تبدیل شده است. و درخت که استوار است و همواره به رو به باال و سرافرازی دارد، سمبل غلبه بر ترس نخستین و تجسم میل کهن الگویی انسان به صعود و بلند باالیی است. پس درخت هرچه رعناتر و برافراشته تر مهم ترو نمادین تر.

آن سرو که گویند به باالی تو ماند
هرگز قدمی پیش تو رفتن نتواند
سعدی

سجاد باغبان ماهر