مصائب دلدادگی
عشق جلوه‌ای است از اراده‌ی معطوف به زندگی که شاید برای بقای نسل انسان باشد. از منظر شوپنهاور، عشق نه یک احساس متعالی، بلکه فریبی زیستی است که فرد را در جهت اهدافی ناآگاهانه هدایت می‌کند. این فریب باعث می‌شود که انسان، معشوق را ایده‌آل‌سازی کرده و تصویری خیالی و ماورایی از او بسازد. اما این امر، دیری نمی‌پاید که دچار دگرگونی می شود.

مدیوم عکاسی به واسطه قدرت نهفته در خود توانایی آن را دارد که هم تصویری عینی از جهان بیرون به نمایش بگذارد و هم از طریق تاثیر واقعیت بر ذهن، تصاویری ذهنی خلق کند. در این مجموعه در تلاش بوده ام  تا به تضاد میان زیبایی و دگرگونی، خیال و واقعیت، عشق و رنج بپردازم. 
"مصائب دلدادگی" سفری است میان تضادهای درونی عشق. تصاویر این مجموعه، زیبایی گل‌ها را در کنار نشانه‌هایی از دگرگونی حاصل گذر زمان به نمایش می‌گذارد. گویی که آن‌ها شاهدی بر جدال بی‌پایان انسان با اراده‌ای کور هستند.